Een angst overwonnen!

Nepal is een land met heel veel mooie natuur en daar hou ik van. Maar dat betekent niet dat alle beestjes hier lief en schattig zijn. Het begon met de enorm dikke zwarte spinnen bij mijn gastgezin. Een daarvan zat altijd aan de muur in de ‘badkamer’, een stenen hutje met een kraan. Waarvan ik het water niet kan drinken. Elke keer als ik mijn tanden ging poetsen, dan moest ik onder die spin doorlopen. Maar na een tijdje merkte ik dat hij eigenlijk helemaal niks deed. Het enige was dat zijn ogen licht gaven op het moment dat ik ’s avonds in het donker met mijn hoofdlampje erop scheen, maar dat was ook alles. Zolang hij daar lekker bleef zitten en niet op mijn kamer kwam, vond ik het allang prima.

Vervolgens kwamen de ratjes, wel op mijn kamer. Maar die ben ik inmiddels al gewend. En ook van deze beestjes heb ik gemerkt dat ze helemaal geen vlieg kwaad doen. Ze houden je alleen soms wakker door wat geknaag of geritsel over de houten balken, maar daar heb je oordopjes voor. En ik heb een klamboe, dus ik lig elke nacht lekker veilig te slapen.

Maar toen… Je hebt hier in Nepal natuurlijk ook slangen zitten. Op zich vind ik het heel gaaf om een slang te zien, maar ik weet dat ze giftig en gevaarlijk kunnen zijn. Ik wil ze wel zien, maar liever van een afstandje. Zolang je zelf niks doet, doen zij ook niks. Het was niet echt een hele grote angst, maar ik heb er wel eens over na gedacht wat ik zou doen als er een slang op mijn kamer zou zitten, want ik wist dat die er zouden kunnen zitten. Maar ik heb nog nooit van een andere vrijwilliger gehoord dat zij die hadden gezien. Volgens mij had ik het antwoord op deze vraag nog nooit echt bedacht. Nou zit ik hier al bijna vier maanden, maar ik had letterlijk nog geen een keer een slang gezien. Ik heb wel gehoord dat de kinderen drie maanden geleden een slang hadden gezien bij de school. Ze hebben die slang zelfs met stokken doodgeslagen. Misschien maar goed dat ik er niet bij was, want ik had het heel erg gevonden om dat te zien. Misschien had ik ze zelfs tegen gehouden, maar slangen zijn natuurlijk wel gevaarlijk bij zo veel kinderen. Maar goed, ik wist dus al dat ze in Serachour zitten. En natuurlijk, de allereerste slang die ik tegen kom, zit op mijn kamer… Het was al aan het schemeren. Ik maakte nietsvermoedend de deur open van mijn slaapkamer en deed het licht aan. Rechts achterin zag ik iets zwarts gekronkeld aan een houten balk hangen. Op het moment dat het heel rustig weer naar boven gleed achter de balk, besefte ik het pas echt goed, een slang! En dat op mijn slaapkamer! De enige plek waar ik ze juist NIET zou willen zien! Ik schrok me echt kapot. Niet zozeer om de slang, maar wel om de slang op mijn slaapkamer. Ik heb hem daarna ook niet meer teruggezien, dus ik weet niet waar hij naartoe was gegaan. Ik had nog wel voorzichtig met een zaklamp achter de balk gekeken, maar daar zat hij niet meer. Ik weet ook wel dat ze niks doen, dat gaf Yeku ook al aan, maar het was meer de schrik. Ik zou boven bij Yeku kunnen gaan slapen, maar daar heb je niet eens klamboes, dus of ik me daar nou veiliger zou voelen weet ik ook niet. Yeku was wel heel lief voor me. Ze bood aan om in het tweede bed bij mij op de slaapkamer te komen slapen en ik had op dat moment zelfs ja gezegd. Maar na een tijdje had ik alles verwerkt en ging het eigenlijk wel weer prima met me. Goed de klamboe dicht gedaan. Wel nog een keer extra gecheckt en slapen maar. Niet eens erover gedroomd! Dit was vast ook niet de eerste keer dat hij er zat, maar wel de eerste keer dat ik hem had gezien…. Weer een angst overwonnen!