Update, groetjes uit het ziekenhuis!
Door: Vera Franssen
Blijf op de hoogte en volg Vera
14 Februari 2017 | Nepal, Pokhara
Dit verslag type ik met een infuus in mijn linkerhand, dus ik ben benieuwd hoe lang ik het ga volhouden. Het is niet heel comfortabel. Het leek me vanochtend toch verstandig om naar het ziekenhuis te gaan. Eigenlijk is het een kliniek. Volgens Meike is het de beste kliniek van Pokhara en het ligt gewoon letterlijk schuin tegenover het hotel! Ideaal! Het bevalt tot nu toe erg goed. Ze zijn ontzettend vriendelijk, helpen me goed en spreken goed Engels. Met de zorgverzekering is ook alles al geregeld.
Na wat bloed- en stoelgangonderzoek zijn ze erachter gekomen dat ik een bacterie heb en een soort parasiet. (Dus ik schrikken! Toch niet echt zo’n beestje? Maar dat is het gelukkig niet. Tenminste, zo begreep ik het.) Normaal gesproken kan je lichaam dat zelf makkelijk bestrijden, maar op dit moment was ik te zwak. Weinig weerstand en niet genoeg vocht in mijn lichaam. Doordat ik zo weinig vocht in mijn lichaam had, waren mijn aderen ook dunner. Daardoor ging het prikken meteen erg goed! NOT! Maar je moet er iets voor over hebben. Uiteindelijk is het allemaal goed gelukt.
De bacterie kan zijn ontstaan door vervuild drinkwater of doordat bijvoorbeeld groenten met verkeerd water is gewassen. De meeste Nepalezen kunnen daar wel tegen, maar toeristen meestal niet. Daarom koop ik steeds flessen water waar ik uit drink. Maar alsnog kan het dus blijkbaar mis gaan.
Ik kreeg eerst een vochtinfuus, later een infuus met antibiotica en ik zit nu weer aan een vochtinfuus. Ik heb al wat soep en yoghurt gegeten en alles is binnen gebleven. Het gaat de goede kant op! Net heb ik nog wat toast met pindakaas (!) besteld. Na twee dagen vrijwel niks eten heb ik toch wel honger gekregen. Dat is een goed teken volgens de arts.
Naast mij ligt een Iers meisje met dezelfde klachten. Zij is helaas maar 2 weken in Nepal. Dan is het zeker balen! Ik probeer het maar positief te bekijken; Weer een bijzondere ervaring erbij. Eens moet de eerste keer zijn. Hopelijk blijft het wel hierbij! Gelukkig heb ik nog 3,5 maanden over.
En wees nu alsjeblieft niet bang om nog naar Nepal op vakantie te gaan! Het blijft een enorm mooi land. Ik heb toevallig net even pech, maar er zijn nog 14 andere studenten van de Maya Foundation die op dit moment hopelijk aan het genieten zijn! Als alles goed gaat, mag ik morgen alweer naar ‘huis’. He-le-maal naar de overkant lopen, naar het hotel. Dat overleef ik wel!
Na wat bloed- en stoelgangonderzoek zijn ze erachter gekomen dat ik een bacterie heb en een soort parasiet. (Dus ik schrikken! Toch niet echt zo’n beestje? Maar dat is het gelukkig niet. Tenminste, zo begreep ik het.) Normaal gesproken kan je lichaam dat zelf makkelijk bestrijden, maar op dit moment was ik te zwak. Weinig weerstand en niet genoeg vocht in mijn lichaam. Doordat ik zo weinig vocht in mijn lichaam had, waren mijn aderen ook dunner. Daardoor ging het prikken meteen erg goed! NOT! Maar je moet er iets voor over hebben. Uiteindelijk is het allemaal goed gelukt.
De bacterie kan zijn ontstaan door vervuild drinkwater of doordat bijvoorbeeld groenten met verkeerd water is gewassen. De meeste Nepalezen kunnen daar wel tegen, maar toeristen meestal niet. Daarom koop ik steeds flessen water waar ik uit drink. Maar alsnog kan het dus blijkbaar mis gaan.
Ik kreeg eerst een vochtinfuus, later een infuus met antibiotica en ik zit nu weer aan een vochtinfuus. Ik heb al wat soep en yoghurt gegeten en alles is binnen gebleven. Het gaat de goede kant op! Net heb ik nog wat toast met pindakaas (!) besteld. Na twee dagen vrijwel niks eten heb ik toch wel honger gekregen. Dat is een goed teken volgens de arts.
Naast mij ligt een Iers meisje met dezelfde klachten. Zij is helaas maar 2 weken in Nepal. Dan is het zeker balen! Ik probeer het maar positief te bekijken; Weer een bijzondere ervaring erbij. Eens moet de eerste keer zijn. Hopelijk blijft het wel hierbij! Gelukkig heb ik nog 3,5 maanden over.
En wees nu alsjeblieft niet bang om nog naar Nepal op vakantie te gaan! Het blijft een enorm mooi land. Ik heb toevallig net even pech, maar er zijn nog 14 andere studenten van de Maya Foundation die op dit moment hopelijk aan het genieten zijn! Als alles goed gaat, mag ik morgen alweer naar ‘huis’. He-le-maal naar de overkant lopen, naar het hotel. Dat overleef ik wel!
-
14 Februari 2017 - 16:55
Ineke & Ben:
Even rust maar we hopen toch voor jou dat je snel 'naar huis' mag want voor op een bed zitten hoef je toch niet naar Nepal te gaan.
Groetjes, Ineke & Ben -
14 Februari 2017 - 21:05
Nina:
Hoi Vera,
Heel veel beterschap. Wat een pech dat je al zo snel in het kliniek bent. En wat mooie verslagen kun je schrijven. We leven met je mee. Geniet nog maar van het mooie Nepal.
Groetjes,
René, Nina, Iris en Fleur -
15 Februari 2017 - 08:53
Yvonne JG:
Wat vervelend Vera. Gelukkig gaat het nu weer de goede kant op. Straks maar weer snel aan de cola gaan;)
Heel veel groetjes,
Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
